THEATER als CONTACT
Theatermaken biedt de vrijheid om te maken met passie en lekker nieuwsgierig te zijn naar al die anderen. De structuur van Appreciative Inquiry, waarderend onderzoeken, geeft de mogelijkheid om naast kennis en creativiteit, plezier in te zetten en bovenal vragen te stellen om onverwachtte antwoorden te krijgen. Ik ben opzoek naar contact met de ander, de vreemde.
De voorstellingen die we maken laten ons stilstaan bij de ander en onszelf. Elk onderwerp is bespreekbaar en onderzoek waard. Door elkaar te leren kennen en te onderzoeken wat kriebelt en schuurt maken we gebruik van elkaars kracht.
Ik ben afgestudeerd als regisseur voor het amateurtheater bij Theater Babel Rotterdam. Tijdens deze opleiding heb ik ook bij Joop Oonk de training Unload to Upload voor een inclusieve danspraktijk afgerond.
Theater als onderzoek
Ik maak eigen werk en speel in voorstellingen.
Theater zie ik als middel voor onderzoek. De mogelijkheid om te spelen, alle mogelijke thema’s te onderzoeken en de verbeelding te laten spreken.
Ik maak voorstellingen op unieke plekken. Een atellier, park of kerk. Als ik in het theater voorstellingen maak neemt ik je mee door het hele theater. Maar ook een voormalig gemeentehuis zoals dat van Voorburg of een lokatie buiten zijn fijne plekken en geschikt om een theatervoorstelling te maken en te spelen.
Ook blijf ik zoeken en hoop ik te vinden. Voor het onderzoekend verder ontwikkelen van het muzisch perspectief sluit ik mij aan bij muzische werkplaats waar gemaakt kan worden. Een omgeving waar een fysieke verkenning of het werken met spullen vanzelf spreekt. Waar alle zintuigen betrokken kunnen raken bij het werk. Waar er tijd is om zijpaden in te slaan en iets uit te proberen zonder vooraf te weten wat het wordt en of het goed wordt.
Een werkplaats waar samen gewerkt kan worden, waar we deel kunnen nemen in en aan elkaars werk.
Ik was tijdens seizoen 2020/2021 te volgen op musework.
Recensies
acteur // samenwerking
Van Heinde. Een voorstelling over vluchten en dromen
In het kader van haar afstuderen als theaterregisseur heeft ons mede-dispuutlid Rita Rehorst een toneelstuk gecreëerd en geregisseerd. Dit was voor de opleiding Theatermaker van Theater Babel Rotterdam.
Dit toneelstuk is op 6 en 14 december 2020 opgevoerd. Kijkers voor dit toneelstuk werden op de volgende manier uitgenodigd:
“Op zomaar een dag komen 3 mensen elkaar stomtoevallig tegen op een terrein vol kunst. Ze lopen elkaar tegen het lijf bij de EcoKathedraal in wording. Gewoon een hoop stenen. Wanneer zij zien dat er een paar witte brokken liggen met kogelgaten, laat dit beeld hen niet meer los. Al snel blijkt dat dit stukken steen zijn van een huis uit Aleppo. Dan fantaseren zij, dromen over en vertellen elkaar wat vluchten betekent voor hen betekent. Zo is de voorstelling ‘Van Heinde’ ontstaan. De Tweede Wereldoorlog in Warschau was dat een andere dan in Aleppo of in Nederland?”
Het was geen ‘gewone’ voorstelling waarbij de bezoeker comfortabel in een stoel zit en waar het verhaal zich afspeelt op een centraal podium. Vooraf aan de voorstelling moesten we ons in een centrale hal opstellen. Op de afgesproken tijd liepen we een gang in. Twee acteurs renden druk rennend en pratend door deze gang. Kennelijk waren het vluchtelingen. Na afloop van deze scene kregen de meeste bezoekers een grote baksteen mee. Zonder te vermoeden waar deze bakstenen voor bedoeld waren, liepen we naar de tweede ruimte. Hier kregen we lange bamboestokken welke door de acteurs gebruikt werden om er een geraamte van een tent mee te maken. In de laatste ruimte stond er tentje opgesteld. Hier liet een acteur beeldend zien hoe hij aan geld voor zijn levensonderhoud moest zien te komen. Bij het einde van deze scene moesten de aanwezigen met hun meegebrachte baksteen uit de eerste scene een toren bouwen. Parallel aan het bouwen van deze toren was het de bedoeling om op het plafond boven deze toren een ‘dia’ te projecteren van de echte EcoKathedraal waarover in de uitnodiging gesproken wordt. Deze diaprojectie mislukte helaas. Na afloop van de voorstelling kregen we de dia van de echte EcoKathedraal alsnog te zien.
Het was het een indringende voorstelling. Deels door het onderwerp en deels doordat het publiek zelf deelnam aan de voorstelling.
Jacques van der Veen